Derde reisverslag

Het volgende reisverslag. Het is alweer bijna een maand geleden dat ik mijn vorige reisverslag heb geschreven... De tijd gaat hier ontzettend snel! In de periode tussen de twee reisverslagen in heb ik bezoek gehad van Karlijn. Zij is voor twee weken deze kant opgekomen om mijn leven hier te beleven en het leven is mooi hier!

Maandag 31 maart was mijn laatste dagdienst werken voor ik twee weken vakantie kreeg. In deze twee weken zou Karlijn vanuit het koude kikkerlandje Nederland komen om mij te vergezellen hier op het altijd warme Sint Maarten. Deze eerste avond van mijn vakantie heb ik natuurlijk al wel gevierd door met een aantal mede Nederlanders een drankje te gaan doen bij de Red piano en Soprano bar. Beide was er live muziek, bij de ene rock waardoor we naar de andere zijn gegaan waar een hele goede pianist speelde. Er was bijna niemand, wat zonde was want hij was zo goed. Hier hebben we gezellig drankjes gedaan. Wanneer ik thuis kwam was het rond 1 uur, Karlijn was al onderweg naar het vliegveld.
Ze vond het spannend om te vertrekken. Maar dat is het ook! Al helemaal als je 9 uur alleen moet vliegen naar de, bijna, andere kant van de wereld. Maar het is de moeite waard.

Op 1 april kwam Karlijn aan op Juliana Airport. Mijn plan was om naar maho beach te gaan en een filmpje te maken van de aankomst van haar vliegtuig. Maar helaas wanneer ik nog op de weg erheen aan het rijden was zag ik het blauwe KLM vliegtuig al landen... Te vroeg, wel 7 minuten. Nouja ik heb mij maar omgedraaid en ben naar de arrivals gegaan. Hier heb ik nog 25 minuten zenuwachtig mogen wachten. Want dat was ik wel zenuwachtig om weer iemand te zien uit je bekende omgeving. Ik stond klaar met mijn camera om foto's te maken wanneer ze door de deuren kwam. Het leek net Hello Goodbye. Na die 25 minuten kwam ze dan door de deuren heen. Ik was opgelucht en blij om haar weer te zien en heb natuurlijk een traantje gelaten.

We zijn naar de auto gelopen en direct naar het appartement gereden. Daar zo snel mogelijk de bikini aangetrokken handdoeken meegenomen en naar het strand gegaan. Ja natuurlijk naar ons lievelingsstrand bij Karakter. Dit is een tent gerund door een Nederlander waar ook veel Nederlanders werken. Hier hebben we heerlijk genoten van het weer en het mooie strand.
's Avonds, om haar maar meteen een beetje in te burgeren en over de jetlag te helpen, zijn we door gegaan naar la Bamba. Waar op de dinsdag avond de Salsa avond is. Het inburgeren heeft nog wel wat langer geduurd, want zoveel donkere mensen vond Karlijn toch wel heel vreemd. Maar ja we zijn op de Nederlandse Antillen he.
De aankomende dagen is het voornamelijk strand geweest en wanneer de moeheid het toeliet s avonds stappen. Eerst een weekje echt vakantie en bijkomen. De tweede week zijn we gaan winkelen in Philipsburg, gaan jetskiën en hebben Karlijn en Julia met dolfijnen gezwommen.
Het winkelen in Philipsburg was zeker geslaagd, want leuke en vooral dure winkels hebben ze wel. Het jetskiën was iets waar we allemaal erg van genoten hebben. Dat vonden we super om te doen. Met zijn tweeën op een jetski en dan allemaal een kwartier sturen. Wat lang genoeg was want we kregen kramp in onze armen/handen van het krampachtige sturen en gas geven. De man waarbij we de jetski's gehuurd hadden was erg vriendelijk en heeft nog een boel foto's voor ons van ons gemaakt.
Het zwemmen met dolfijnen was van Julia en Karlijn een grote wens die in vervulling is gekomen en ze zijn erg blij dit te hebben kunnen doen. Ook hier hebben ze leuke foto's aan over gehouden.
Wat we verder gedaan hebben? Vooral veel uiteten, geluncht en genoten, genoten, genoten. In het kort deze twee weken waren twee top weken.
Julia en ik waren vrij om Karlijn uit te zwaaien. Stiekem waren we wel jaloers en wilden we best bij in het vliegtuig gaan zitten om mee te gaan naar Nederland. Maar dan denken we aan hoe mooi het hier is en dat we daar nog gewoon even een aantal weken van gaan genieten!

Hierna begon het echte leven op Sint Maarten weer. Namelijk stage. Toch vond het ik het ook wel weer leuk om te werken. Ik heb het naar mijn zin op mijn stage en dat is heel wat waard. De opdrachten van school is nog steeds iets waar ik mij iedere dag, ieder uur druk om kan maken, maar goed... nog maar even hard werken dan. De eerste twee en laatste twee nachtdiensten hier in Sint Maarten zitten er ook weer op. Echt spannend zijn deze niet. Vooral de eerste. Je gaat eerst een aantal dingen doen die er moeten gebeuren zoals een klein beetje papierwerk en vervolgens leggen ze hun hoofden op tafel of hun benen op een stoel en gaan ze slapen... Het is dan 2uur. Dit is toch wel iets wat ik heel vreemd vind. En ook iets wat in Nederland nooit zou gebeuren, ik ben er ook achter het is niets voor mij. Half 6 staan ze op maken ze medicatie voor 6 uur doen de controles, rapporteren en dan kan je naar huis gaan. De tweede nacht was iets anders. We kregen een opname. Het was de eerste nacht van de Carnaval de jump off. Om 1 uur kwam er een jongen van 13 binnen die zich in bewusteloos gedronken had. Dat komt overeen met de carnaval van Nederland en hier.. Daar zijn we ongeveer de hele nacht mee bezig geweest en er is toen maar een uurtje geslapen. Achja dit is hoe het hier gaat. Wat moet je anders als je niets te doen hebt...
Tussen beoordeling ook gehad. Deze was positief, ik moet alleen nog handtekeningen verzamelen van alles wat ik al gedaan heb. Deze handtekeningen verzamelen is een opdracht van het ziekenhuis, en lijkt voor mij dus totaal onbelangrijk. Helaas gaat het wel gelden voor de helft van je eindcijfer...

Nog even gaan we een paar uurtjes proberen te slapen. Om 4 uur vannacht begint hier namelijk nog een avond/ochtend Carnaval. Dit gaat door tot 12 uur in de middag. Rare tijden en geen idee wat ik me erbij voor moet stellen. Het schijnt erg vervelend te zijn om als meisjes tussen al die locals te lopen met de manier van dansen die ze hier hebben... Maar het word vervolgd.

Nu eerst tijd om te slapen, tot het volgende reisverslag.
Nog maar 54 dagen te gaan en we zijn alweer thuis!